Genellikle müstakil tek katlı ve dubleks-tripleks evlerin giriş kısımlarında duvara bitişik ve üstü kapalı veya yarı açık olarak oluşturulan verandalar dinlenme, sohbet, yemek, okuma gibi çok amaçlı kullanılabilen bölümlerdir. Veranda ya da Taraça yapıların genellikle zemin katında ya da çatı katlarında, yer ile aynı hizada ya da yükseltilmiş, üzeri bir çatıyla örtülü, cepheleri açık, korkuluklu ya da camlı, büyükçe sundurma ya da balkondur. Hindistan’da konuşulan pek çok yerel dilde karşılığı olmasından yola çıkılarak, verandaların ilk olarak Hint mimarisine ortaya çıkmış bir yapı stili olduğu sanılmaktadır. Verandalar bu bölgelere çeşitli amaçlarla gelen Arap, Hollandalılar ve Portekizlilerin aracılığıyla Avrupa’ya ve oradan da tüm dünyaya yayılmıştır. Bugün geleneksel Hint mimarisindeki biçiminden oldukça uzak olmasına karşın nispeten yeni bir mimari tarz olarak müstakil yapılarda sıkça kullanılmaktadır
Veranda ürünü; yapılara veya binalara bağlanmış olan, çatısı kapalı ve sıvı izolasyonlu yapıları temsil etmektedir.Özellikle yaz aylarında sıklıkla kullanılan balkon ve verandaların dekorasyonunda şıklığın yanı sıra rahatlık ve fonksiyonellik dikkate alınması gereken bir husustur.